29 Jun Pse publikohet vetëm 0.001% e sekreteve financiare në lidhje me tatimet
Sot, ProPublica po fillon të parën në një seri historish të bazuara në të dhënat private të taksave të disa prej qytetarëve më të pasur të kombit tonë. Ne e morëm informacionin nga një burim anonim i cili na siguroi sasi të mëdha informacioni mbi ultravulencën, gjithçka, nga taksat që ata paguanin te të ardhurat që raportuan te fitimet nga tregtia e tyre e aksioneve. Në muajt e ardhshëm, ne planifikojmë të përdorim këtë material për të eksploruar sesi njerëzit më të pasur të kombit – afërsisht 0,001% – shfrytëzojnë strukturën e kodit tonë të taksave për të shmangur ngarkesat tatimore që mbajnë qytetarët e zakonshëm.
Shumë do të pyesin për etikën e publikimit të të dhënave të tilla private. Ne po e bëjmë këtë me mjaft përzgjedhje dhe kujdes sepse besojmë se i shërben interesit publik në mënyra themelore, duke i lejuar lexuesit të shohin modelet që ishin fshehur deri më tani. Ekspertët e taksave e kanë kuptuar prej kohësh që amerikanët më të pasur korrin përfitime të mëdha nga theksi i kodit federal të taksave në taksimin e të ardhurave sesa pasuritë si zotërimet e aksioneve dhe pronat. Megjithatë, kur The New York Times zbuloi në vitin 2020 se Presidenti Donald Trump kishte grumbulluar kaq shumë zbritje nga detyrimet që ai nuk paguante taksa në 11 nga 18 vjet, u supozua se çështja e tij ishte një anomali, duke reflektuar pushimet unike që zhvilluesit e pasurive të patundshme marrin nën sistemin tone taksues. Tani është e qartë se nuk ka vetëm një tatimpagues të tillë – ka shumë, në industri të shumta. Ne besojmë se zbulimi i identitetit të miliarderëve që paguanin pak ose aspak taksa në vite pasuritë e tyre u rritën me miliarda dollarë do t’i ndihmojë lexuesit të kuptojnë madhësinë e avantazheve të taksave që gëzojnë ultra pasuritë. Ne gjithashtu besojmë se zbulimi i shifrave specifike në lidhje me deklaratat e taksave të njerëzve si Jeff Bezos, Michael Bloomberg, Warren Buffett dhe Elon Musk do të thellojë interesin dhe kuptimin e lexuesve për këtë temë komplekse dhe të çuditshme.
Publikimi ynë i këtyre të dhënave tatimore vjen në një moment ndoshta të rëndësishëm në debatin e gjatë, shpesh të diskutueshëm të Amerikës, për drejtësinë e sistemit tonë të taksave. Administrata e Biden ka propozuar ngritjen e një numri taksash për të paguar për triliona dollarë shtesë në shpenzimet qeveritare. Deri më tani, biseda në Uashington është dominuar nga një çështje që shihet prej kohësh si thelbësore në Capitol Hill: nëse do të rritet niveli i lartë i taksave nga niveli i saj aktual prej 37% me disa pikë përqindjeje. Një ndryshim i tillë, siç tregon historia jonë, do të prekte më të pasurit.
Dosjet e fshehta të taksave ofrojnë prova të reja, faktike për ligjvënësit që marrin parasysh ndryshime të tilla: A duhet të lejohen përfituesit më të mëdhenj në përqendrimin epokal të pasurisë së Amerikës gjatë 40 viteve të fundit të paguajnë taksa prej më pak se 37%? Një pyetje e dytë që duhet të ngrihet është motivet dhe identiteti i burimit i cili i ka siguruar këto të dhëna ProPublica. Ne jetojmë në një epokë në të cilën njerëzit me qasje në informacion mund ta kopjojnë atë me një klik të mausit dhe ta transmetojnë atë në një larmi mënyrash tek organizatat e lajmeve. Shumë vite më parë, ProPublica dhe organizata të tjera të lajmeve krijuan sisteme të sigurta që lejojnë sinjalizuesit të na transmetojnë informacione pa zbuluar identitetin e tyre. Ne nuk e dimë identitetin e burimit tonë. Ne nuk kërkuam informacionin që ata na dërguan. Burimi thotë se ata ishin të motivuar nga mbulimi ynë i mëparshëm i çështjeve që lidhen me IRS dhe zbatimin e taksave, por ne nuk e dimë me siguri që është e vërtetë. Ne kemi konsideruar mundësinë që informacioni që kemi marrë të ketë ardhur nga një aktor shtetëror armiqësor ndaj interesave amerikane. Në veçanti, një numër agjencish qeveritare u komprometuan vitin e kaluar nga ato që SHBA kanë thënë se ishin hakerat rusë që shfrytëzuan dobësitë në softuerin e shitur nga SolarWinds, një kompani e teknologjisë së informacionit me bazë në Teksas. Sidoqoftë, ne vërejmë se inspektori i përgjithshëm i Departamentit të Thesarit për administratën tatimore shkruajti në Dhjetor se, “Në këtë kohë, nuk ka asnjë provë që ndonjë informacion i tatimpaguesit ishte i ekspozuar” në hakun e SolarWinds.
Ndërsa zbulimet në historinë e sotme janë të jashtëzakonshme, procedurat që kemi përdorur në vlerësimin e vlerës së të dhënave janë standarde në profesionin e gazetarisë. Kur një reporter kontakton me një burim dhe i jepet informacion, ne fillojmë me pyetje. A është materiali autentik? A është i vlefshëm për lajme? A është i plotë? Ne e kuptojmë se gati të gjithë ata që i japin materiale një reporteri po e bëjnë këtë në mënyra që pasqyrojnë botëkuptimin, axhendën ose paragjykimet e tyre. Ne kemi mbajtur prej kohësh që ato motive janë të parëndësishme nëse informacioni është i besueshëm. Shtatë vjet më parë, një ekip hakerash që besohet se drejtohen nga qeveria e Koresë së Veriut zbuluan një mori emaili nga dhe nga Sony. Motivimi, thanë zyrtarët e inteligjencës amerikane në atë kohë, ishte të ndëshkonte studion për shpërndarjen e një filmi satirik për Kim Jong Un, udhëheqësi i Koresë së Veriut. Disa nga dokumentet e lëshuara përmes kësaj shkelje çuan në një histori të vitit 2015 ProPublica mbi kontributet e diskutueshme politike në Los Anxhelos. Ne e botuam atë histori sepse ishte e rëndësishme dhe diçka që besonim se publiku duhej ta dinte. Ne botojmë historinë e sotme shumë më të rëndësishme për arsye të ngjashme.
Vendi i origjinës nuk është thelbësor; saktësia po. Ne kemi bërë punë të konsiderueshme për të konfirmuar që informacioni i dërguar tek ne është i saktë. Ne krahasuam të dhënat e taksave që dispononim me burime të tjera të të njëjtit informacion kudo që t’i gjenim, disa prej të cilave ishin publike (një deklaratë tatimore për një kandidat për zyrë kombëtare), të tjerët ishin private. Në çdo rast, ne ishim në gjendje të kontrollonim – duke përfshirë regjistrime të taksave nga më shumë se 50 persona të veçantë – detajet e dhëna ProPublica përputheshin me informacionin nga burime të tjera.
Duke thënë këtë, sepse mbetet e mundur që jo gjithçka në bazën tonë të të dhënave është e saktë, çdo personi informacioni tatimor i të cilit ishte përshkruar në historinë e sotme iu dha një mundësi të tregonte pasaktësi ose lëshime përpara se të shfaqej historia. Ekziston edhe një pyetje ligjore këtu dhe ne duam që ju ta dini se e kemi marrë seriozisht. Një ligj federal gjoja e bën atë një vepër penale zbulimi i informacionit për kthimin e taksave. Por ne nuk besojmë se ligji do të ishte kushtetues nëse zbatohej për të ndaluar ose sanksionuar botimin e një artikulli në interesin publik kur organizata e lajmeve nuk e hoqi vetë informacionin nga kontrolli i IRS. Dhe kjo nuk është përvoja jonë e parë me këtë ligj. Në vitin 2012, dikush në IRS (nuk e dimë kush ose pse; ata përdorën një zarf të thjeshtë ngjyrë kafe IRS) i dërgoi ProPublica kopje të regjistrimeve të taksave duke kërkuar përjashtim për një numër komitetesh politike, përfshirë GPS-në e kryqëzimit të mësuesit politik të repartit republikan Karl Rove. Regjistrimet nuk duhej të ishin akoma publike dhe IRS tregoi se do ta konsideronte botimin tonë si kriminal. Ne shpjeguam pikëpamjen tonë për kushtetutshmërinë e këtij statuti, të zbatuar në rrethana të tilla dhe botuam historinë tonë, e cila ngriti shqetësime nëse grupi i Rove kishte qenë i afërt me agjencinë. Ne kurrë nuk kemi dëgjuar për këtë çështje nga IRS përsëri.
Së fundmi, vlen të përmendet se taksat nuk kanë qenë gjithmonë një çështje private. Shumë politikanë, përfshirë çdo të nominuar presidencial për dekada, përveç Trump, kanë bërë publike deklaratat e tij ose të saj të taksave. Sot, në Wisconsin, çdokush mund të paraqesë një kërkesë për regjistrime publike për të zbuluar se sa paguajnë banorët e shtetit në taksat e shtetit. Jashtë SH.B.A., Suedia, Norvegjia dhe Finlanda bëjnë publike deklaratat e taksave të çdo qytetari.
No Comments