27 Jan Reduktimi i korrozionit të çelikut është jetik për të luftuar ndryshimet klimatike: Studim

Çdo vit, Shtetet e Bashkuara shpenzojnë gati një trilion dollarë për të luftuar korrozionin metalik, një reaksion elektrokimik që ndodh kur metalet oksidohen dhe fillojnë të ndryshken. Duke marrë përsipër këtë çështje çuditërisht tinëzare, studiuesit tani kanë vlerësuar se sa korrozioni po përkeqëson gradualisht emetimet globale të karbonit.

Prodhimi global i çelikut ka qenë në rritje të vazhdueshme për dekada dhe për shkak se çeliku ka rezistencë të dobët ndaj korrozionit, pjesë e kësaj kërkese është zëvendësimi i çelikut të përdorur në materialet e ndërtimit që janë gërryer me kalimin e kohës, në çdo gjë, nga urat tek makinat. Zvogëlimi i sasisë së çelikut që duhet të zëvendësohet për shkak të korrozionit mund të ketë efekte të matshme në sasinë e gazeve serrë që prodhohen për të bërë çelikun, tha Gerald Frankel, bashkëautor i studimit dhe një profesor në shkencën dhe inxhinierinë e materialeve në Shtetin Ohio.

Megjithëse studimet e mëparshme kanë vlerësuar koston aktuale ekonomike të korrozionit të jetë rreth 3 deri në 4% e produktit të brendshëm bruto të një vendi, ky studim i ri, i udhëhequr nga alumni i shtetit të Ohajos, Mariano Iannuzzi, është i pari që përcakton sasinë e ndikimit mjedisor të lidhur me gërryerjen e çelikut.

Studimi u botua së fundmi në Materials Degradation.

“Duke pasur parasysh mbështetjen e shoqërisë në karburantin e qymyrit, prodhimi i hekurit dhe çelikut është një nga emetuesit më të mëdhenj të gazrave serrë të çdo industrie”, tha Frankel. “Por shumica e kostove të lidhura me industrinë rrjedhin nga energjia që shkon në krijimin e çelikut dhe kjo energji humbet ndërsa çeliku kthehet në ndryshk, i cili është i ngjashëm me formën e tij origjinale të mineralit të hekurit.”

Koha që i duhet çelikut për t’u gërryer varet kryesisht nga ashpërsia e mjedisit dhe përbërja e aliazhit, por kjo çështje e shtrenjtë për mjedisin vetëm sa po përkeqësohet, tha Frankel.

Duke përdorur të dhëna historike të intensitetit të dioksidit të karbonit për të vlerësuar nivelet e dioksidit të karbonit në vit duke filluar nga viti 1960, studiuesit zbuluan se në vitin 2021, prodhimi i çelikut përbënte 27% të emetimeve të karbonit në sektorin global të prodhimit dhe rreth 10.5% të totalit të emetimeve globale të karbonit botëror. Zëvendësimi i çelikut të gërryer përbën rreth 1.6 deri në 3.4% të emetimeve.

Por ka disa lajme të mira, vuri në dukje studimi. Për shkak të rregulloreve të vendosura në industrinë e çelikut, përparimet teknologjike në procesin e prodhimit të çelikut kanë rezultuar në një reduktim prej 61% të konsumit të energjisë gjatë 50 viteve të fundit.

Pavarësisht këtij përmirësimi, rezultatet e studimit janë një thirrje për veprim për politikëbërësit dhe zyrtarët e industrisë për të ndryshuar dhe koordinuar politikën ndërkombëtare në lidhje me prodhimin e çelikut dhe menaxhimin e korrozionit, tha Frankel.

“Strategjitë e koordinuara ndërkombëtare, si dhe ulja e kërkesës globale të çelikut, duke përdorur praktikat më të mira për zbutjen e korrozionit, mund të përmirësojnë më mirë strategjitë globale të menaxhimit të korrozionit dhe të zvogëlojnë në mënyrë drastike rritjen e emetimeve të gazeve serrë që po shohim për shkak të zëvendësimit të përsëritur të çelikut të gërryer,” – tha ai.

Nëse veprimet për të përmirësuar gjurmën e karbonit të çelikut nuk ndërmerren së shpejti, studimi vëren se emetimet e gazeve serrë të prodhuara nga industria e çelikut mund të arrijnë rreth 27.5% të emetimeve totale të karbonit në botë deri në vitin 2030, me çelikun e gërryer që përfaqëson rreth 4 deri në 9% të këtij numri. Një rezultat i tillë do t’i bënte objektivat e vendosura nga Marrëveshja e Parisit për të kufizuar ngrohjen e Tokës në 1.5 gradë Celsius, si dhe synimet e brendshme të SHBA-së për klimën pothuajse plotësisht të pa realizueshme.

Studimi vë në dukje se strategjitë e menaxhimit të tilla si përfitimi i teknologjive të mësimit të makinerive mund të jenë një nga shanset më të mira që kemi për të reduktuar nivelet e dioksidit të karbonit në Tokë.

Thënë kështu, nëse njerëzit nuk mund t’i plotësojnë këto kushte, pasojat për klimën e Tokës do të jenë të tmerrshme, kështu që më shumë njerëz duhet të ndërgjegjësohen se nevojitet një industri çeliku me karbon të ulët për të parandaluar një distopi të tillë, tha Frankel.

“Ngrohja globale është një sfidë shoqërore që kërkon koordinimin e shumë qasjeve multidisiplinare,” -tha Frankel. “Puna jonë po nxjerr në dritë një çështje që duket se ka kaluar nën radar për sa i përket rëndësisë së shtimit të problemit.”